Gert vindt dat de planning enkel kan worden aangepast nadat men hierover eerst zijn mening heeft gevraagd.
Gebeurt dat niet dan reageert hij erg gefrustreerd en laat hij zijn ongenoegen duidelijk blijken.
Telkens weer verzuurt hij de sfeer en trekt zich terug. Hij communiceert dan niet meer waardoor fouten worden gemaakt die hij nadien aan anderen toeschrijft.
Johan vindt het erg belangrijk dat hij deel kan uitmaken van een team.
Daarom staat hij steeds klaar om het werk van zijn collega’s over te nemen. Ook wanneer hij hierdoor zijn eigen deadlines dreigt te missen.
Als account manager kiest Ilse terecht voor een goede relatie met haar klanten.
Maar wanneer een klant aanpassingen aan zijn project vraagt, durft ze niet te verrekenen.
Telkens weer gaat ze hierover in discussie met collega's en probeert zo haar verantwoordelijkheid af te schuiven.
Alex heeft goeie ideeën. Maar hij verwacht dat iedereen binnen de organisatie deze zonder verdere vragen aanvaardt.
Wanneer collega's er dan toch een andere mening op nahouden reageert hij geïrriteerd en is hij niet te genieten. Hij manipuleert hen en maakt erg kwetsende opmerkingen.
Telkens opnieuw weerwerk bieden aan Alex vreet positieve energie.
Karen is ambitieus en wil volgend jaar een leidinggevend functie.
Daarom moet en zal ze bewijzen dat ze het kan. Ze ziet zichzelf als de norm voor collega's en zet hen zwaar onder druk.
Zo verstuurt ze om 3u 's nachts e-mails, verwacht onmiddellijk antwoord, vraagt alles en iedereen om verantwoording, ….
De belasting wordt erg zwaar. Niet alleen voor haar collega's maar ook voor Karen zelf.